بررسی تطبیقی رجعت در اندیشه اهل تشیع و تسنن با تأکید بر قرآن و احادیث

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری حقوق خصوصی، جامعة المصطفی  العالمیه

2 کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث، جامعة المصطفی  االعالمیه

چکیده

رجعت به معنای زنده شدن و بازگشت عده‌ای از مؤمنین خاص و گروهی از کفار و ستمگران خاص به دنیا پیش از قیامت و در هنگام ظهور حضرت مهدی. است. پژوهش حاضر با عنوان «بر رسی تطبیقی رجعت در اندیشه اهل تسنن و تشیع با تأکید بر قرآن و احادیث» در صدد یافتن پاسخ به این پرسش است که فهم اهل تسنن و تشیع از آیات و روایات رجعت چگونه است؟ مقاله به هدف دستیابی به دیدگاه‌های فریقین با تکیه بر آیات و روایات و با روش توصیفی - تحلیلی و بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای به این نتایج دست یافته است که اهل سنت در خصوص رجعت دچار پراکندگی آرا شده‌اند. برخی اعم از معتزله، اهل حدیث، اشاعره، مرجئه و...، رجعت را منکر و اعتقاد به رجعت را باور یهود، نصاری و عرب جاهلی خوانده و باورمندان به رجعت را بدعت‌گذار معرفی نموده‌اند. برخی دیگر با رویکرد اعتدالی ضمن پذیرش اصل زنده شدن برخی افراد پیش از قیامت در ادیان الهی و دین اسلام و ذکر موارد و مصادیق آن‎ها، در قبال رجعت به معنای که شیعه به آن باورمندند سکوت نموده‌اند.اما اهل تشیع اعم از متکلمین و مفسرین با استناد به آیات و روایات، به اتفاق آراء ایمان به رجعت را امر مسلّم و قطعی و آن را از ضروریات مذهب دانسته‌اند.
 

کلیدواژه‌ها