یکی از ویژگیهای اساسی مکتب اقتصادی اسلام، حرمت اتراف و مبارزه با مصرف‌گرایی است. این خصیصه اقتصاد اسلامی را از اقتصاد سرمایه‌داری و دیگر مکاتب مادی اقتصادی جدا می‌کند. از دیدگاه اسلام، مصرف‌گرایی و افسارگسیختگی در تأمین لذتهای حیوانی به شدت محکوم است؛ و به همین دلیل، تخصیص درآمد در مورد نیازهای مشروع و امکانات مصرفی نباید با سطح زندگی عموم مردم، تفاوت فاحشی داشته باشد؛ بهگونهای که از نظر عرف، زندگی اشرافی و مترفانه محسوب شود. در جامعة اسلامی الگویی مصرفی باید نهادینه گردد که در آن اعتدال و قناعت، رفاه عموم مردم و پایداری مصرف برای عموم نسلها فراهم شود. این مقاله تلاش دارد تا راهکارهای بهینه‌سازی مصرف را از منظر اسلام بررسی کند. برای رسیدن به این هدف نظام اقتصادی جامعة اسلامی بتواند وظایف خود را در حوزة مصرف بشناسد، باید شرکت‌کنندگان در این نظام را شناسایی کند و تکلیف هر شرکت‌کننده مشخص شود.
)