بهره‌گیری هر چه بیشتر از منابع اصیل دین در عرصة استنباط، بستگی به میزان درک ما از آنها دارد. هر چه بر شناخت ما از جایگاه قرآن، سنت و عقل و جایگاه آنها در هندسة فهم دین افزوده شود، بر اقبال ما در استفاده از آنها افزوده خواهد شد. برای همین نیز بر هر فقیهی لازم است تا بر تاملات خود در این زمینه بیفزاید. در این نوشتار، حجیت و جایگاه ارزشی عقل از نظر کیفی مورد توجه بوده و تلاش شده است تا از اصل حجیت و ارتباط آن با عصمت، تحلیلهای بسا تازه‌ای ارائه شود.
)