خطاب و جایگاه آیات القرآن، آیات (16 - 19) در سورۀ قیامت، از موضوعات بحث برانگیز میان مفسران است. تعیین خطاب و جایگاه این آیات تأثیر مهم علمی و عملی در تفسیر قرآن دارد، زیرا برخی با استناد به جایگاه آیات، شیعه را متهم به قول به تحریف در قرآن کرده‌اند که در صورت تفسیر درست بطلان این اتهام نمایان می‌شود.
در تفسیر آیات القرآن و تعیین خطاب و جایگاه آن، دو دیدگاه عمده ارائه شده است که رأی مورد نظر، مخاطب را نبی اکرم’ می‌داند. در نتیجه، آیات به صورت معترضه در سوره واقع شده‌اند و جملۀ معترضه در تمامیت معنایش احتیاج ندارد که ما قبل و ما بعدش هم بر آن دلالت کند. این دیدگاه با قول مشهور مفسران شیعه و اهل سنت، سیاق آیات و تحلیل اجزای درون متن آن هماهنگ است. نوشتار حاضر با رویکردی تطبیقی از منظر علامه طباطبایی و فخررازی به بررسی مسئله پرداخته است.
)