بررسی آرای تفسیری دعوت به حج بر اساس آیه وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَج‏*

نویسندگان

چکیده

در اکثر تفاسیر ذیل آیه «وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَج» به حدیثی اشاره شده است که حضرت ابراهیم’ بعد از بنای کعبه به دستور خداوند در یک دعوت عمومی همه مردم را به حج دعوت کرده و در اجابت دعوت وی همۀ موجودات عالم و حتی کسانی که در صلب پدران و رحم مادران بوده‌اند لبیک گفته‌اند و همه کسانی که هرساله به حج می‌روند کسانی بوده‌اند که در آن زمان به دعوت ابراهیم× لبیک گفته‌اند. در صورتی‌که برخی به‌خصوص معتزله، از جمله حسن بصری و جبانی، خطاب این آیه را پیامبر اکرم’ می‌دانند که مردم را به حجة‌الوداع دعوت کرده است. بعد از بررسی تفاسیر مختلف این نتیجه حاصل شد که دعوت ابراهیم به حج یک دعوت عمومی برخاسته از روح و فطرت انسان‌هاست که باعث میل و رغبت انسان‌ها به حج می‌شود، ولی بر طبق آیۀ «لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیهِ» تنها بر افراد مستطیع حج واجب می‌گردد.

کلیدواژه‌ها