قرآن به عنوان مهم‌ترین منبع استخراج آموزه‌ها، نیاز به تبیین دارد و ناهمگونی منابع معرفتی تفسیر قرآن از منظر امامیه و اهل تسنن، منشأ پدید آمدن آرای گوناگون در تفسیر آیات شده است. غیر از قرآن و روایات، اقوال صحابه و تابعین و تفسیر به رأی، عمده‌ترین مرجع معرفت آموزه‌های اهل تسنن می‌باشد. برای نمونه قرآن از وجود مکانی میان بهشت و دوزخ به نام «اعراف» خبر داده که منزلگاه افرادی است که نامی از آن‌ها به میان نیامده است. در میان اهل تسنن می‌توان به بیش از بیست دیدگاه متفاوت در تفسیر این آیات دست یافت که این حجم از تضارب آرا، برآمده از مبنای معرفتی آنان در حجیت قول صحابی و تابعی و مفسران سده‌های نخستین اسلامی است. در منابع امامیه اعراف جایگاهی میان بهشت و دوزخ است که افراد با شفاعت اهل‌بیت^ وارد بهشت می‌شوند، و شواهدی از آیات و روایات در تأیید آن وجود دارد. در نتیجه بازنگری در منابع معرفتی برای برون رفت از اختلافات امت اسلامی ضروری می‌نماید.
)