تبیین تطبیقی سرشت انسان در قرآن کریم و اوپانیشادهای کهن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری ادیان و عرفان تطبیقی، دانشکده حقوق و الهیات، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

2 استادیار و عضو هیئت علمی ادیان و عرفان تطبیقی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهر کرد، ایران

3 استادیار و عضو هیئت علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه ولی‌عصر؟عج؟، رفسنجان، ایران

4 دانشگاه قرآن و حدیث قم

چکیده

انسان‌شناسی، از مهم‌ترین و اساسی‌ترین ارکان تحقیق و بررسی یک دین و مسلک است. نوع نگاه و ایدئولوژی خاصی که دین یا مکتبی به سرشت و طینت انسان می‌دهد در شکل ساختار آن دین و شناخت کلی‌اش مؤثر است. ما در این نوشتار در تلاشیم، دیدگاه دو دین اسلام و هندوئیسم را درباره سرشت انسان با تکیه بر متون مقدس آنها، یعنی قرآن کریم و اوپانیشادهای کهن بررسی کنیم. قرآن کریم سرشت انسان را پاک و بی‌آلایش می‌داند که مایل به حق و دشمن باطل است و اوپانیشادهای کهن نیز سرشت انسان را از طینت و جوهره پرجاپتی می‌داند و تصریح می‌کند که خدا و انسان رابطه مستقیمی دارند، و خدا انسان را از سرشت خودش آفریده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار