2
استادیار گروه معارف دانشگاه جامع امام حسین- تهران
چکیده
یکی از روشهای مهم در تفسیر، روش تفسیر علمی است که به کمک آن اعجاز علمی قرآن نیز ثابت میشود، مفسران بسیاری بویژه در قرن حاضر، در این راه قدم گذاردهاند. روش تحقیق: این نگاشته با روش تحلیل لفظ و محتوا و رویکرد مقایسهای، نظرگاه دو مفسر گرانقدر جهان تشیع یعنی آیتالله طالقانی و علامه طباطبایی در تفسیر علمی آیات را مورد بررسی قرار داد. یافتهها: این بررسی نشان داد آیتالله طالقانی در تلاش است با تبیین آیات علمی و تطبیق یافتههای علمی روز بر آیات قرآن، بین علم و دین پیوند برقرار سازد، علامه طباطبایی نیز به تبیین و تفسیر آیات علمی قرآن و تبیین پدیدههای طبیعی همت گماشته و بسیار با احتیاط و با نظرداشت سیاق و سباق، به تفسیر علمی آیات پرداخته، اما در این میان، آسیبهایی متوجه تفسیر پرتوی از قرآن شده که در المیزان مشاهده نمیشود، از جمله تطبیق آیات قرآن بر نظریاتی که هنوز اثبات قطعی نشده مثل نظریه داروین، آسمآنهای نه گانه و مواردی از این دست، همچنین دور شدنْ از دلالتهای لفظی آیات و برشماری مصادیقی برای آیات که بسیار بعید مینماید؛ مانند نظریۀ وراثت در آیه 34 آل عمران و 233 بقره، حمل معنای "ناصیه" بر مغز در آیه 56 هود، به قرینه معنای مجازی آیه ناصیه در 16 علق، نظرداشت معنای "آنچه" برای "ما"ی موصوله در آیه 6 سوره شمس، در حالی که منظور از "ما" ذات باری تعالی است و مواردی از این دست، اما المیزان از چنین مواردی پیراسته است.
کوچک یزدی, محمد جواد و نبی اللهی, علی . (1401). بررسی مقایسهای بین تفسیر المیزان و پرتوی از قرآن در آیات علمی قرآن. مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 1401(2), 47-76.
MLA
کوچک یزدی, محمد جواد , و نبی اللهی, علی . "بررسی مقایسهای بین تفسیر المیزان و پرتوی از قرآن در آیات علمی قرآن", مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 1401, 2, 1401, 47-76.
HARVARD
کوچک یزدی, محمد جواد, نبی اللهی, علی. (1401). 'بررسی مقایسهای بین تفسیر المیزان و پرتوی از قرآن در آیات علمی قرآن', مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 1401(2), pp. 47-76.
CHICAGO
محمد جواد کوچک یزدی و علی نبی اللهی, "بررسی مقایسهای بین تفسیر المیزان و پرتوی از قرآن در آیات علمی قرآن," مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 1401 2 (1401): 47-76,
VANCOUVER
کوچک یزدی, محمد جواد, نبی اللهی, علی. بررسی مقایسهای بین تفسیر المیزان و پرتوی از قرآن در آیات علمی قرآن. مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث, 1401; 1401(2): 47-76.